در سال1912م گروهي از بازرگانان كويت دست به تأسيس مدرسه اي زدند كه معلمين آن،
از ساير كشورهاي عربي بودند؛ غرض ازتأسيس اين مدرسه، تربيت حسابداران ودفترداراني
بود كه بتوانند احتياجات بازرگانها را مرتفع سازند. تعليم و تربيت ، طبق اصول جديد
، ازسال 1936م شروع گرديد، ولي تا پايان سال 1954م. توسعه آموزش و پرورش چندان سريع
نبود. البته سيستم آموزشي ازسال 1965م بين مقطع سني شش تا چهارده سال اجباري شد.
ساختار نظام آموزشي كويت از 4سال دورة ابتدايي ، 4سال دورة مياني و 4سال دورة
متوسطه متشکل مي گردد. 4سال دورة ابتدايي و 4سال دورة مياني ، در مجموع 8سال دورة
آموزش اجباري را تشكيل مي دهند تحصيلات به زبان عربي است و در تمام مراحل رايگان
مي‌باشد. علاوه بر اين ،كليه دانش آموزان از لباس، غذا و لوازم تحرير و وسيله نقليه
رفت و آمد مجاني استفاده مي‌كنند. آموزش و پرورش و آموزش عالي در كويت داراي دو
وزارتخانه است ولي يك وزير مسئوليت آنرا به عهده دارد. مدارس نيز به دو دسته تقسيم
مي‌شوند: مدارس دولتي” و “مدارس خصوصي”كه تحت پوشش برنامه هاي وزارت آموزش و پرورش
اداره مي‌شوند “مدارس غير انتفاعي”در انجا رشد خوبي دارند و تعداد كل مدارس و
آموزشگاه‌ها در سال 94-93م. 556 باب مدرسه دولتي و 251 باب مدرسه خصوصي بود، كه اين
رقم در سال 95-94م. به 574 باب مدرسه دولتي و 2256باب مدرسه خصوصي بود كه ميانگين
بي‌سوادي 8/22 درصدكه 5/5 درصد آن مرد و 3/17 درصد زن، در همان سال بوده است.
مدارس دولتي كويت زير نظر ادارة تعليم خاص، كه تابع وزارت آموزش و پرورش است، اداره
مي‌شود.مدارس خاصي كه به اتباع كشورهاي خارجي تعلق دارد عبارت است از؛ مدارس
كشورهاي انگليس، فرانسه، امريكا، آلمان، ايران، هند و پاكستان. حد متوسط شهريه
دريافتي سالانه ، مبلغي بالغ بر 120 دينار كويتي براي مدارس آسيايي و 900 دينار
كويتي براي مدارس عربي، مي‌باشد.كه مدت زمان فعاليت آنها در طي هفته، از روز دوشنبه
تاچهارشنبه مي باشد. اتمام سال تحصيلي مدارس ، در اواخر خردادماه است.تعليم را مي
توان در اين كشور به3بخش آموزش و پرورش پيش دانشگاهي ،آموزش عالي و آموزش هاي خاص
تقسيم نمود.
