| | |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ |
طه (1) | | طه ﴿1﴾ |
قرآن را بر تو نازل نكرديم تا به رنج افتى (2) | | مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى ﴿2﴾ |
جز اينكه براى هر كه مىترسد پندى باشد (3) | | إِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَن يَخْشَى ﴿3﴾ |
[كتابى است] نازل شده از جانب كسى كه زمين و آسمانهاى بلند را آفريده است (4) | | تَنزِيلًا مِّمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى ﴿4﴾ |
خداى رحمان كه بر عرش استيلا يافته است (5) | | الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى ﴿5﴾ |
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين و آنچه ميان آن دو و آنچه زير خاك است از آن اوست (6) | | لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى ﴿6﴾ |
و اگر سخن به آواز گويى او نهان و نهانتر را مىداند (7) | | وَإِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى ﴿7﴾ |
خدايى كه جز او معبودى نيست [و] نامهاى نيكو به او اختصاص دارد (8) | | اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى ﴿8﴾ |
و آيا خبر موسى به تو رسيد (9) | | وَهَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى ﴿9﴾ |
هنگامى كه آتشى ديد پس به خانواده خود گفت درنگ كنيد زيرا من آتشى ديدم اميد كه پارهاى از آن براى شما بياورم يا در پرتو آتش راه [خود را باز] يابم (10) | | إِذْ رَأَى نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى ﴿10﴾ |